لنگش در گاو شیری

معرفی بیماری های گاو

قسمت دوم

لنگش در گاو شیری با نام علمی لامینایتیس، نوعی بیماری مخصوص دام است که ناشی از التهاب بافت عروقی می باشد. در نتیجه لایه های حساس سم، ضعیف و تخریب می شوند. لنگش، از بیماری های عفونی و دردناک دام است و درجات مختلفی دارد .
بیماری لنگش در اثر عوامل مختلفی از جمله عوامل تغذیه‌ای، عفونی و محیطی مانند ضربه و جایگاه‌های بد که منجر به آسیب‌های فیزیکی می‌شود، ایجاد می‌گردد.

هر مورد لنگش باعث کاهش حدود ۳۲۰ کیلو گرم شیر در هر دوره شیرواری می شود و می تواند در صد بالائی از حذفهای اجباری گله را به خود اختصاص دهد .
راه رفتن غیرعادی در دام، مانند راه رفتن با پشت خمیده و توزیع نامتعادل وزن روی دست و پاهای دام، کف پا عریض تر از حالت طبیعی و نبود گودی مطلوب در پاشنه ها، خونریزی در خط سم یا مفصل مچ، افزایش ضربان قلب و افزایش تعداد تنفس از علائم لنگش است.

شایع ترین نوع لنگش از یک الی سه ماه از شروع بیماری، هیچ علامتی از خود نشان نمی دهد. با ایجاد این بیماری، دیواره سم و مچ پا زخم شده و به تدریج پیشرفت می کند. در نهایت قسمت های نرم سم، زرد شده و خونریزی می کند.

عوامل ایجاد لنگش

نبود تعادل در جیره غذایی، عوامل عفونی، آسیب سم، کمبود مس و سطح بالای سلنیوم از عوامل ایجاد لنگش هستند، همچنین در شرایطی که PH شکمبه کاهش پیدا کرده و اسیدی می شود ٬احتمال بروز لنگش افزایش می یابد.

اصلاح جیره غذایی و توجه به سم چینی از مهمترین راه های درمان است. در بهترین حالت سم چینی ۴-۳ ماه یکبار انجام گیرد.
بیماری لنگش به شدت اقتصادی است و به همین دلیل به صورت دائم باید تحت بررسی قرار گیرد.
منبع: مقالات دکترمیرمحسن هاشمی و دکتر داود ناصری

اگر تمایل دارین مطالب جدید برایتان ایمیل شود اشتراک الکترونیکی پیک دامپرور را فعال نمائید

همچنین شما میتوانید ویدئوهای جذاب را در پیج اینستاگرام پیک دامپرور دنبال نمائید